 |
| Πίνια 1958 |
Η περίφημη ΠΙΝΙΑ ( Pigna ) δηλαδή Κουκουναριά ένα από τα ομορφότερα στέκια των Κερκυραίων. Στην περιοχή αυτή διατηρούνται ακόμη και σήμερα τέσσερις Κουκουνάρες.
Η μία είναι μεταλλική και κρέμεται από σιδερένιο δοκάρι, η δεύτερη είναι ανάγλυφη στον τοίχο δευτέρου ορόφου, η τρίτη βρίσκεται πάνω από την κύρια είσοδο οικίας και η τέταρτη είναι πέτρινη και βρίσκεται στην κόγχη του τοίχου πάνω από βενετσιάνικη πόρτα αρχοντικού.
Η περιοχή αυτή υπήρξε για αιώνες ολόκληρους η «ζώσα πνοή» των Κερκυραίων και στο σημείο αυτό έχουν συσσωρευθεί οι αμέτρητες αναμνήσεις των καθημερινών γεγονότων της πόλης των τεσσάρων αιώνων, οι δε τοπογραφικές μεταβολές της περιοχής έχουν καταγραφεί σε σχεδιαγράμματα και αποθησαυριστεί στη Βιβλιοθήκη Correr της Βενετίας.
Γιατί πήρε την ονομασία αυτή?
Η Πίνια στις αρχές του 20ου αιώνα . Ήταν το εμπορικό κέντρο της Πόλης με πολλά μαγαζιά που πουλούσαν ψάρια,λαχανικά, φρούτα κλπ. Ονομαστηκε έτσι από την Ενετική λέξη Pigna που σημαίνει κουκουνάρα. Η κουκουνάρα την εποχή εκείνη και πιό πρίν ήταν συνώνυμο της Αφθονίας. Ακόμα και σήμερα είναι κρεμασμένη μία μετταλική κουκουνάρα στην μία απο τις τέσσερις γωνίες αυτού του κεντρικού σταυροδρομιού τις Πόλης της Κέρκυρας.Στην Πίνια υπήρχαν περισσότερα από 60 ποικίλα αντιπροσωπευτικά καταστήματα όπως (μπουτελιά = ελαιοαποθήκες) , ταβέρνες, καφενεία, τυροπωλεία, «φρουταριόλικα» (οπωροπωλεία), «σπιτσεριά» (φαρμακεία), κουρεία, κ.α.
Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι στο κέντρο της Πίνιας υπήρχε η λεγόμενη «Μπελάντσα» ( bilanca ), 57 που χρησίμευε για την εξυπηρέτηση του κοινού Ο τρόπος χάραξής τους, οι μεταβαλλόμενες αναλογίες του πλάτους τους και του ύψους των κτιρίων που τους πλαισιώνουν και κυρίως οι στοές και οι τοξοστοιχίες, με την ποικιλία των ανοιγμάτων και των υψών, δημιουργούν ένα ιδιαίτερα αρμονικό σύνολο, καθόλου μονότονο και σαφώς λειτουργικό.
Αντλήθηκαν πληροφορίες απο:
Post A Comment: